De ene hond is de andere niet.

Viggo is nu alweer bijna twee maanden bij ons. In die periode is hij snel gegroeid en heeft erg veel geleerd. Die zogenoemde eerste socialisering fase, waarin veel eerste ervaringen zaten, is voorbij. We werken nu aan het herhalen en verbreden van die eerste ervaringen. 

Dit is ook een moment waarop wij de vorderingen van Viggo vergelijken met die van Funky, onze vorige hond. Dat valt soms niet mee omdat Funky in onze laatste herinneringen immers veel ouder was dan wat Viggo nu is. Vanzelf dat er dus grote verschillen zijn maar gelukkig hebben wij destijds ook een blog bijgehouden waardoor het vergelijk een stuk eenvoudiger wordt. En wat blijkt, verrassing, de ene hond is de ander niet.

Viggo is veel groter, het is weliswaar een reu en Funky een teef maar ook een grote reu ten opzichte van een kleine teef. Viggo kijkt op tafel en hoeft niet te springen; hij loopt trapjes alsof hij nooit anders heeft gedaan. Dat mag nog niet maar bij Funky was het traplopen later een issue waar veel training voor nodig was en dat zien we met Viggo niet gebeuren. 
Vaak kregen wij te horen dat Funky wel wat stoerder moest worden en dat zal bij Viggo straks wel eens het tegenovergestelde kunnen worden. Viggo luistert al wel redelijk maar vooral als het zo uit komt en er niets anders is wat zijn aandacht verdient. Wanneer dat wel het geval is probeert hij ons uit en niet één keer maar vaker en gaat rustig door als ons geduld al lang op is. Er zijn technieken om hem op andere gedachten te brengen maar de kngf hondjes zijn erg slim. Die keren dat Viggo het verliest en dat is natuurlijk :-) altijd, geeft hij blijk van zijn ongenoegen en blaft ons lekker uit.....

Het 'werken' gaat goed. Een aantal opdrachten voert hij goed uit, zitten en afliggen is geen probleem. Ook 'sta' gaat goed en hij blijft af zolang als hij ons kan zien. Voorlopen, het belangrijkste voor een geleidehond, gaat gezien de leeftijd van Viggo zelfs erg goed. Het trainen doen we met behulp van veel complimentjes en voertjes waar een Labrador nooit genoeg kan krijgt. En dat is meteen een punt van zorg, Viggo is erg voedselgericht en vooral als een diergenoot het voer al eerder geconsumeerd heeft. Vooral kattenpoep staat hoog op het menu en helaas zijn in onze buurt veel katten die onze tuin als openbaar toilet gebruiken. Weinig aan te doen anders dan afleiden en hopen dat het voorbij gaat. Nog steeds lekker zijn paardenvijgen en daarvan zijn er voldoende tussen de paarden. Dat zijn natuurlijk wel grote beesten maar Viggo is stoer en die durft (te) veel voor iets lekkers. Loslopen is hier in de buurt dus even niet aan de orde tot meneer zijn eetgewoonten aanpast.

Dus Viggo is Funky niet en dat is maar goed ook. Beide zijn heel anders maar even zo leuk. Het zijn juist de verschillen die het werk van een puppy pleeggezin spannend houden. Wij vragen ons ook nu wel weer af: "moet dit een geleidehond worden?¨..... Ja, dat zeker wel!  

Viggo met geleidehond Vely